HET...

Vorige week was niet zo fijn. 

HET was in mijn rug geschoten. 

Géén idee wat HET was, maar HET was wel bijzonder pijnlijk :o(

Gelukkig gaat HET nu veel beter, en met een beetje opletten, kan ik nu toch weer bijna alles doen.

Dat ik uitgeschakeld was, wilt niet zeggen dat er niets gebeurde hier rondom het huis. Schilders waren druk bezig al het houtwerk van de schuur en achtergevel te verven. Inmiddels is de steiger weer weg en staat alles glimmend in de lak. Binnenkort komt de voorkant aan de beurt. Dan moeten daar de ramen en voordeur open en hopelijk hebben we dan nog zulke heerlijke temperaturen als nu en zit ik niet binnen te bibberen van de kou.

Gisteren kreeg ik deze prachtige bos rozen van DF Willemien. 

Ze kwam haar kennis van appliceren wat opfrissen. Het is heerlijk dat we nu maar een half uur van elkaar af wonen. Voorheen moesten een dag of logeerdagen altijd gepland worden, nu kan een bezoekje spontaan. 

Zo'n 35 jaar geleden waren we buren en deelden we een gezamelijke passie voor borduren en later ook voor patchen en quilten en die passie delen we nog steeds :o)

Voor 's avonds had ik een preiquiche gemaakt. Een recept van de Weight Watchers. In plaats van het 'normale' deeg is er filodeeg gebruikt. Heerlijk!

Deze week staat er weer veel in de planning. Er moet nog veel gebeuren in huis en ik wil ook weer quilten. Ik wil dingen gaan afmaken en aan leuke nieuwe projecten beginnen. Soms denk ik dat er meer uren in een dag zouden moeten zitten ;o)

Fijne week!

Groetjes,

Yvonne

Van lapjes, appeltaart en kamikaze-fazanten...

Afgelopen week was een drukke, maar leuke week.

Vrijdag ben ik samen met een vriendin naar de Open Deur Dagen bij De Potterije in Lokeren geweest.

Dit was voor ons beide het eerste bezoek, maar door de enthousiaste verhalen van Ellen, waren de verwachtingen hoog gespannen...

De Potterije is gevestigd in een prachtig pand aan het Stationsplein te Lokeren.

Op nummertje 12...

 

 

Er waren overal kamers, hoekjes, trappen en trapjes... en overal waren prachtige quilts te bewonderen, werden workshops gegeven, waren geweldig leuke tassen te koop... 

En was er de winkel, waar Marleen en Dirk druk waren.

Zoals ik in de vorige blogs al vermeldde was Ellen er ook :o)

En met haar veel van haar quilts én haar 3e stoffencollectie!

(de blauwe quilt is niet van Ellen)

Ik vond het super om, allereerst natuurlijk, mijn dochter te zien, maar het was ook super om te zien hoe ze alle quilts had uitgestald. Dat moet best veel werk geweest zijn, maar......

Ze had hulp van haar rechterhand Angelina, die ook prominent aanwezig was :o)

Verder kwam de inwendige mens ook niets te kort bij De Potterije. Naast heerlijkheden voor bij de koffie, thee, of zelfs cava, kregen we ook nog heerlijke broodjes. Pure verwennerij!

Er was echt overal iets te zien, zoals dit nostalgische hoekje...

Of de tuin... 

Ik ben er niet in geweest, maar dit plaatje moest ik toch schieten. Misschien een idee voor in mijn graveltuin. Dan komt er al een beetje groen, zolang er nog geen andere planten groeien en bloeien.

Natúúúúúrlijk ging ik niet met lege handen naar huis. Hoewel ik me met de verhuizing had voorgenomen geen stoffen meer te kopen, omdat ik nog voor jááááren stof heb liggen, kon ik de verleiding niet weerstaan...

Ik heb er (nog) geen doel voor en ik heb gekocht wat ik mooi vond. Ik realiseer me, nu ik het stapeltje zo zie, dat ik me nog ingehouden heb, want er waren zo ontzettend veel mooie stoffen te koop. Al met al was het een zeer geslaagde en gezellige dag.

Zaterdag ben ik met mijn jongste dochter Lyan naar een boeken-/rommel-/meubelmarkt geweest bij een kerk in Terneuzen. Lyan scoorde een tas vol boeken en ik een ronde grenen tafel. Ik wilde al jaren zo'n tafel, maar ja als je al een goede tafel hebt, dan koop je niet zomaar een nieuwe. Laat nu de tafel die ik had veel te groot zijn voor de nieuwe woonkamer. Tijdens de verhuizing is die tafel in de hobbykamer gezet en ik moest dus een nieuwe tafel voor in de woonkamer. Loop ik er onverwachts tegenaan. Ik ben er supergelukkig mee.

Daarna zijn we naar De Feijter geweest. Zij verkopen ondermeer biologische groenten, fruit, maar ook brood, broodbeleg, sappen én Goudreinetten. Voor mij DE appel om appeltaart mee te bakken. Als ik appeltaart bak, dan neem ik altijd een grote vorm. Al het deeg gaat in de vorm, want ik maak nooit van dat vlechtwerk bovenop. Er gaat een klein beetje suiker en lekker veel kaneel door de gesneden appels en that's it. Rozijnen, jam op de bodem, het is allemaal mogelijk en best wel lekker, maar de kinderschare hier houdt daar niet van. De appeltaart moet gewoon rechttoe rechtaan zijn.

Ik kan je verklappen... hij was verrukkelijk

En dan had ik nog tot 2x toe de schrik van mijn leven deze week!

Prachtige vogels, fazanten...

Rustig op akkers en in weilanden...

 maar ook als kamikaze-fazanten bijna onder mijn auto!

Ik ben me echt helemaal wild geschrokken van plotseling overstekende exemplaren. Beide hebben het gelukkig overleefd. Een was op tijd aan de overkant en de andere verkoos het om op zijn schreden terug te keren. Héél verstandig van hem. Even leren om daar allert op te zijn ;o)

Fijne week!

Groetjes,

Yvonne

Verandering 2...

Ons nieuwe huis heeft een heel andere indeling en andere afmetingen van kamers, dan het vorige. Het is even breed, maar een meter korter. Ook hebben we geen open keuken meer, waar ik ontzettend blij mee ben. Grote vraag was, als de afmetingen anders/kleiner worden: waar gaan we alle spullen neerzetten?

Afgelopen winter had ik de zolder al opgeruimd en heel veel meer spullen, die vaak al jaren ongebruikt op planken stonden en in dozen lagen, weggedaan. 

Toen ik begon met inpakken was ik nog optimistisch.... 

Halverwege begon het optimisme te wankelen...

 en tegen het einde sloeg de wanhoop toe...

 Zóveel spullen en dan met name: zóveel boeken en zó ontzettend veel quiltstoffen! Niet dat dat laatste erg is, maar toen ik alles zo bij elkaar zag, deed het me wel beseffen dat ik toch eens iets meer moet gaan patchen en quilten ;o)

Maar goed, de spullen, de meubels, waar zetten we alles? 

Dat waren grote vragen. 

Het bleek dat niet alles kon staan in het nieuwe huis en dat sommige kasten een andere inhoud kregen. Zo had ik in het vorige huis 2 boekenkasten in de woonkamer staan, die niet meer in de nieuwe woonkamer pasten. 

Hierboven op 'archiefbeeld', de boekenkasten op de achtergrond.

Het achtergedeelte van de woonkamer is smaller, maar de keuken is veel groter. 

En hier zijn ze in hun nieuwe functie.

Probleem opgelost :o)

Bijkomend voordeel is dat ik veel spullen, die eerst altijd achterin kasten stonden, nu weer gebruik. Ze staan nu 'op de pak' en dat is heel handig. En het ziet er zo gezellig uit.

Op handwerkgebied heb ik afgelopen week ook eindelijk weer iets gedaan. Niet veel, maar iedere steek is er een...

Ik heb wat gequilt

Ik heb wat blommen in elkaar genaaid...

En ik heb een geweldig leuk boek gelezen. Met alle druktes had ik behoefte aan een lekker makkelijk te lezen verhaal, waar ik ook nog eens om kon lachen af en toe. Voor liefhebbers van dit genre zeker een aanrader...

Ook is het alweer september. 

De herfst is volgens de kalender begonnen. 

Voor meteorologen begint het pas de 21e en volgens astronomen op de herfstnachtevening rond de 23e. Mij maakt het allemaal niet uit. September staat bij mij voor het begin van de herfst... 

Ik krijg dan weer zin in eigengebakken appeltaart, pompoensoep en al dat soort heerlijkheden.

Mist over de velden in de vroege ochtend,

planten nat en zwaar van de dauw,

koude nachten en van die lome warme nazomerdagen,

dat pittige in lucht, dat je alleen nu ruikt,

geluiden die anders klinken, kinderstemmen die van ver gedragen worden,

bladeren die van groen in de meest prachtige kleuren veranderen...

Ik word altijd helemaal lyrisch van de herfst ;o)

Vrijdag ga ik naar de opendeurdagen bij De Potterije in Lokeren. Zoals ik al in mijn vorige blog schreef is Ellen er ook met haar quilts en stoffen. Ik heb er reuze zin in!

Voor nu wens ik je een fijne week toe.

Groetjes,

Yvonne